कविता - 🌷 " परम-पावन करी मना " तारिख - २२ डिसेंबर २०१६

कविता - 🌷 " परम-पावन करी मना "

कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले

तारिख - २२ डिसेंबर २०१६

शिवबाचे बालपणीचे सखे-सोबती-त्याच्या "स्वराज्य-स्वप्नाचे" साथी ...

सर्व "मावळे"जीवाला जीव देणारे-जणू मैत्रीच्या नित-तेवणा-या-वाती ...

उजळती लक्ष-लक्ष निष्ठेच्या-ज्योती-अनमोल रत्नं-हिरे-माणिक-मोती ...

राजमुकुट जो शिवबाच्या भाळी, शूर-वीरांच्या शौर्याची त्यात झळाळी ...

जिजाऊंनी कितीदा पाहिलेलं, शिवबाच्या मनावर बिंबवलेलं ...

सुसंस्कारांची शिंपण केलेलं, स्व-राज्याचं सुरेख-सुंदर-स्वप्न ...

शिवबाच्या एका इशाऱ्यावर, घेऊन पंच-प्राण तळ-हातावर ...

प्रत्येक मावळा शूरवीर गडी, लढण्यास तयार जणू हर-घडी ...

जिजाऊंचा इशारा, माघ-वद्य-नवमीला जर"कोंडाणा" सर केला,

अत्याचार थांबून-आनंद पसरेल रयतेत, संतोष भवानी-आईला ...

तानाजी मालुसरे बाल-सवंगडी-शिवबाचा, लढवैया भरवशाचा ...

तानाजीच्या मोठया मुलाची- रायबाची ठरली होती लग्न-घटिका ...

समजता जिजाऊंचा मानस, लग्न-सोहळा- त्यानी पुढे ढकलला...

निवडक तीस शूरवीरांना हाताशी घेऊन"टेहळणीला"आरंभ केला ...

रात्रीच्या गडद अंधारात, उंच फेकून "यशवंती"नामक घोरपडीला ...

पहिल्या फेरीस न चिकटता खाली आली-अपशकुन वाटला त्याला !

पुनः फेकल्यावर काम फत्ते-तानाजी व तीस-मावळे गड चढून गेले ...

योजनेनुसार धुवांधार लढाई झाली-गाफील उदयभानावर केला हल्ला ...

"हर हर महादेव"च्या जयघोषात, संपूर्ण कोंडाणा वीरश्रीनं दुमदुमला ...

अवघ्या तीस-मावळ्यांनी शिर तळहाती घेऊन गनिमांचा काटा काढला...

इतक्यात उदयभान चालून आला, सत्तेच्या हव्यासांनं तो होता गुरफटला ...

तानाजी चार-हिताचे शब्द बोलला-"स्वराज्यासाठी लढ" असं म्हणाला, 

चवताळून, तानाजीवरच घाला केला-घेरून त्या महापराक्रमी शूर-वीराला,

उदयभानानं कपटानं शिरच्छेद केला-वीर तानाजी लढतच धारातिर्थी पडला ...

हे पाहून, घाबरून मावळे-थोडे गोंधळले-पण तानाजीचा भाऊ-सुर्याजीने,

वेळीच चेतविली त्यांची स्वामी-भक्ति, तेव्हा दाखविली त्यांनी संपूर्ण-शक्ती ...

सुर्याजीने ठार केले उदयभानास-जणू मुजरा केला तानाजीच्या पंच-प्राणास ...!

उजाडायच्या आत भगवा झेंडा कोंडाण्यावर फडकला-स्वराज्य-जयघोशात ...!

झुंझार-तानाजीचा पावन-देह घेऊन, भाऊ सुर्याजी आला शिवबा-भेटीला ...

शिवबास मित्र-शोक अनावर झाला,"गड सर झाला,पण माझा सिंह गेला" ...

जीवा-भावाचा बालपणचा मित्र गेला-स्वराज्याचा एक दणकट खांब गेला ...

प्राणपणानं लढून, कोंडाणा मिळवला-मराठे-पत-शाहीचा झेंडा फडकवला ...

लिहिताना महान-वीराची-शौर्य गाथा, साश्रु नयन होती-ओघळती जल धारा ...

सार्थ-अभिमानाने, उंच होई माथा-धन्य ते शौर्य-धन्य ती गौरवशाली वीरगाथा ...

करुनी ऐशा कवना, धन्यता वाटे मना-वाचून-लिहूनही परम-पावन करी मना ...

तानाजी मालुसरे, स्वराज्यासाठी हसत प्राणांची आहुती देणारा दुर्मिळ हिरा ...

त्या अतुलनीय पराक्रमाला कोटी-कोटी प्रणाम करुनी, मानाचा त्रिवार मुजरा !

🌷@तिलोत्तमा विजय लेले

🙏🕉️🔆