कविता - 🌷 " एक ऋणानुबंध " तारिख - २० डिसेंबर २०१६
कविता - 🌷 " एक ऋणानुबंध "
कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख - २० डिसेंबर २०१६
गौमाता देते जणू तिचं सत्वं, दुग्ध-रूपानं ...
त्यात, दैवी-शक्तीचा-अंश " कल्पा "प्रमाणं ...
प्रत्येक गाय ही मुलत: असतेच 'कामधेनू' ...
तिच्या सेवेमुळे, पुलकित होती अणु-रेणु ...
तिच्या आशिर्वादे सर्व कामनांचा, होतो अंत ...
"आत्मशुद्धी" होऊन रूपांतर होते संत-महंत ...
वसू-वारस-दिन सोडता, सर्व विसरती गौचे ऋण ...
मातृ-पितृ ऋणा-इतकंच, गौचे स्थान महत्व-पूर्ण ...
जसं कल्पतरुचं प्रत्येकच अंग-प्रत्यंग उपयोगी,
गोमातेची प्रत्येक गोष्ट-न्-गोष्ट महद्-उपयोगी ...
दूध-दही-ताक-लोणी-तूप-गोमूत्र आणि शेण ...
गाईशिवाय माणसाला असंभव जीवन जगणं ...
केवळ अशक्यच, गोमातेचं प्रचंड ऋण फेडणं ...
आईच्या-तोंडून ऐकलेली, माझ्या लहानपणीची ...
यावेळी गोष्ट आठवतेय्-आमच्या कपिला गाईची ...
खूप वर्षांपूर्वी-आमच्या गोठ्यात घराच्या परस-दारी ...
कपिला नावाची गाय, जिची फार माया परस्परांवरी ...
आई स्वतःच कपिलेची संपूर्ण सेवा मनोभावे करी ...
कपिला पण न बोलताच प्रेम डोळ्यांतून व्यक्त करी ...
कधी कधी तर आईला-हंभरुन हुंकार भरुन दाखवी ...
कपिलेच्या डोळ्यांत सदा तरळे मूक-कृतज्ञतेची झाक ...
आईच्या वागण्यात-स्पर्शात सदैव असे वात्सल्य-भाव ...
जणू काही ती, होती पूर्व जन्मीची कुणी सखी-सोबती ...
नेहमीच वाटे, नक्कीच ऋणानुबंधं असावेत काहीतरी ...
यापुढे काय घडलं, ते सविस्तर वर्णन दुसऱ्या भागांती ...
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🔆
Comments
Post a Comment