कविता - 🌷" सुवर्ण-संधी " तारिख - २२ नोव्हेंबर २०१६
कविता - 🌷 " सुवर्ण-संधी "
कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले
तारिख - २२ नोव्हेंबर २०१६
सदा मोहोजाळ घालूनी वेटोळे ...
अंगा वेढूनीया बसे, हेही न कळे ...
अळू-पानासम जर मन असे तृप्त ...
पाण्याच्या थेंबापरि राही, अलिप्त ...
अतृप्तीच सर्वं वासनांचं खरं तर मूळ ...
दुःखी-कष्टी करी जीवा, लावूनी खूळ ...
बिलगून बसे मुंगी जशी, न सोडी गूळ ...
मन-अधीन भरकटे, होऊनी दिशाभूल ...
या अज्ञानाची असती अगणित झापडं ...
मति-मंद, होई बंद, डोळे उघडे सताडं ...
बुध्दी-भ्रष्ट-वागणं-बोलणं-करणं, बेबंद ...
चुकीच्या जागी, मग शोधीत बसे आनंद ...
अंतर्यामी बाळगून फुकाचाच उग्र दर्प ...
महा-भयंकर फुत्कार मारी विषारी सर्प ...
पापं करून-सवरूनही, करीतसे शंखं ...
नेमकी संधी साधून हमखास मारी डंखं ...
जमवल्या पापांच्या अगणित अशा राशी ...
उन्मत्तपणा भरीस-भर, होताच तो राशी ...
आता कितीही मोठी जरी झाली उपरती ...
येणं शक्य नाही परत, निसटून गेली रेती ...
सरळ-मार्गी जीवांना पडे, अति-संभ्रम ...
न कळे, नेमकं काय करावे, होई विभ्रम ...
मुजोर जीव मात्र सोकावें, बनूनी बेशर्म ...
सोडी पूर्णच ताळतंत्र, लाज अन् शरम ...
पापं करण्याचं पण लागू शकतं व्यसन ...!
अंगची हुशारी, गैर-प्रकारांनी वापरून ...
करीत सुटे अन्याय निष्पाप-जीवा छळून ...
धरबंध सोडी, मग त्यजूनी सगळी-बंधनं ...
उपकार करणाऱ्यांवरच लादून अत्याचार ...
संपूर्ण विसरुनी भूत, उन्मत्त होतसे फार ...
अधम मुजोर होऊन बेधडक करी दुराचार,
राजरोस अन्याय करुन माजवी हाहाकार ...
हेच असे दुष्ट-दुर्जनांचं, प्रमुख लक्षण ...
स्वार्थाने-अंध-वासनेत रममाण होणं ...
त्याच भावनेनं ग्रासून, पिच्छा पुरवणं ...
सर्वांच्या दुःखाचं एकमेव, हेच कारण ...
८४ लक्ष योनींच्या खडतर भ्रमणा-नंतर,
सुदैवानं दुर्लभ मनुष्य-जन्म मिळाल्यावर,
विचार-पूर्वक खर्च करुया सद्-कारणांवर
अशी सुवर्ण-संधी, मिळणार नाही वरचेवर ...
🌷@तिलोत्तमा विजय लेले
🙏🕉️🔆
Comments
Post a Comment