तारिख - २५ सप्टेंबर २०१७ कविता - 🌷' विठ्या '

कवितेचं नाव - 🌷" विठ्या "...

कवयित्री - तिलोत्तमा विजय लेले

तारिख - २५ सप्टेंबर २०१७ 

वेळ - सायंकाळी ५ वाजून १८ मि.

गाडेकरवर असताना,एक मनीमाऊ होती

न पाळलेली असूनही, घराला धरुन होती

पहाटे,मागच्या दरवाज्याशी खर्-खर्-खर्

त्याचा परिणाम न झाल्यावर, गुर्-गुर्-गुर्

आतूनच आई, " विठ्या, थांब थोडासा "

त्यावर बाहेरून, अगदि अस्पष्टंसं " म्याँ "

कायम आश्चर्य, यांचा संवाद कसा साधतो ?

अन् मुक्या-प्राण्याला कसा बुवा समजतो ?!

थोड्या वेळाने, वाजायची दरवाजाची कडी

टक-टक ऐकून, "विठ्या, कळ काढ थोडी"

त्यावर मध्यम-लयीतलं मियाऊँ, होकारार्थी

दरवाज्याशी चाहूल ऐकून, "म्याऊँ" सर्वार्थी

कान उभे, टवकारून - डोळे अर्धोन्मिलीत

तिरप्या डोळ्यांनी आईच्या हालचाली टिपत

सरते शेवटी विठ्याची चिकाटी कामी आली

आईने दूध ओतून बशी त्याच्यासमोर ठेवली

पुढ्यात बशीत दूध बघूनही, स्वारी चुपचाप !

आईने, "विठ्या,आता कसली वाट पहातोस"

विठ्या आपला गप्प, एक नाही की दोन नाही

आईने चहाचा एक घोट घेताच, स्वारी खुलली 

जिभल्या चाटत बशी रिक्त स्वच्छ-चकचकीत

मग तो बसला पंजाने तोंड-नाक-डोळे, पुशीत

असा हा विठ्या, जणू गेल्या जन्मीचा कोणी

माणसांपरि माणुसकी त्याची, असूनी प्राणी !

🌷@तिलोत्तमा विजय लेले

🙏🕉️ 🌅